ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΡΕΑΣ

Πότνα Ρέα θύγατερ πολυμόρφου Πρωτογόνοιο

ητ' επί ταυροφόνων ιερότροχον άρμα τιταίνεις

τυμπανόδουπε φιλοιστρομανές χαλκόκροτε κούρη

μήτερ Ζηνός άνακτος Ολυμπίου αιγιόχοιο

πάντιμ' αγλαόμορφε Κρόνου σύλλεκτρε μάκαιρα

ούρεσιν ή χαίρεις θνητών τ' ολολύγμασι φρικτοίς

παμβασιλεία Ρέα πολεμοκλόνε ομβριμόθυμε

ψευδομένη σώτειρα λυτηριάς αρχιγένεθλε

μήτηρ μεν τε θεών ηδέ θνητών ανθρώπων

εκ σου γαρ και γαία και ουρανός ευρύς ύπερθεν

και πόντος πνοιαί τε φιλόδρομε αερόμορφε

ελθέ μάκαιρα θεά σωτήριος εύφρονι βουλήι

ειρήνην κατάγουσα συν ευόλβοις κτεάτεσσι

λύματα και κήρας πέμπουσι επί τέρματα γαίης

Δέσποινα Ρέα, θυγατέρα του πολύμορφου Πρωτόγονου,

που οδηγείς το ιερότροχο άρμα των ταυροφόνων,

τυμπανοκρουστική, μανιακή, χαλκοκρούστρια κόρη,

μητέρα του άνακτος Ολυμπίου Διός, του ασπιδοφόρου,

παντιμημένη, λαπρόμορφη, του Κρόνου μακαρία ομόκλινη,

που χαίρεσαι στα όρη με των θνητών τα φοβερά ολολύγματα,

παμβασίλισσα Ρέα, πολεμοθόρυβη, γενναιόψυχη,

ξεγελάστρα, σωτήρια, λυτήρια, αρχέγονη,

μητέρα των θεών και των θνητών ανθρώπων.

Γιατί από σένα η γη κι ο πάνωθε ο ουρανός ο ευρύχωρος

και η θάλασσα και οι άνεμοι. Αεικίνητη, αερόμορφη.

Έλα, θεά μακάρια, σωτήρια με βούληση ευδιάθετη

κομίζοντας ειρήνη με πανόλβια δώρα.

Μιάσματα και δυστυχίες ξαποστέλνοντας στα πέρατα της γης.